کد مطلب:193876 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:265
سرانجام نیک
زهیر بن قین [1] كسی است كه بنا به گفته مرحوم نمازی [2] در مستدرك سفینه البحار
[ صفحه 19]
«تشرف بالسلام من الناحیة المقدسة» یعنی در زیارت ناحیه كه منسوب به حضرت ولی عصر است آمده: «السلام علی زهیر بن القین». آری فخر عالم، منجی بشریت بر زهیر بن قین درود می فرستد. مگر زهیر كه بود؟ در تاریخ آمده است كه او عثمانی بود و با اهل بیت علیهم السلام جنگ و دشمنی داشت. عثمانیه جریانی بود كه پس از كشته شدن عثمان به سركردگی معاویه تشكیل شد و اساس آن بر این عقیده بود كه سبب كشته شدن عثمان، علی بن ابی طالب بوده است. عثمانی ها ادعا داشتند اطرافیان علی بودند كه عثمان را كشتند. آنان نه تنها علی بن ابی طالب را امام نمی دانستند كه با آن حضرت و پیروانش جنگ و دشمنی هم داشتند. زهیر در كوفه یعنی مركز اصحاب امیرمؤمنان و فرزندان بزرگوار آن حضرت زندگی می كرد، اما با این حال با آنان دشمنی داشت. ولی همین زهیر بن قیس عثمانی به مقام و مرتبه ای می رسد كه امام غایب شیعیان بر او سلام می فرستد.
[ صفحه 19]
«تشرف بالسلام من الناحیة المقدسة» یعنی در زیارت ناحیه كه منسوب به حضرت ولی عصر است آمده: «السلام علی زهیر بن القین». آری فخر عالم، منجی بشریت بر زهیر بن قین درود می فرستد. مگر زهیر كه بود؟ در تاریخ آمده است كه او عثمانی بود و با اهل بیت علیهم السلام جنگ و دشمنی داشت. عثمانیه جریانی بود كه پس از كشته شدن عثمان به سركردگی معاویه تشكیل شد و اساس آن بر این عقیده بود كه سبب كشته شدن عثمان، علی بن ابی طالب بوده است. عثمانی ها ادعا داشتند اطرافیان علی بودند كه عثمان را كشتند. آنان نه تنها علی بن ابی طالب را امام نمی دانستند كه با آن حضرت و پیروانش جنگ و دشمنی هم داشتند. زهیر در كوفه یعنی مركز اصحاب امیرمؤمنان و فرزندان بزرگوار آن حضرت زندگی می كرد، اما با این حال با آنان دشمنی داشت. ولی همین زهیر بن قیس عثمانی به مقام و مرتبه ای می رسد كه امام غایب شیعیان بر او سلام می فرستد.
[1] زهير بن قين از جمله اصحاب امام حسين عليه السلام است، امام بعد از شنيدن خبر شهادت مسلم در صحراي كربلا سفيري به اردوي زهير فرستاد و از او طلب ياري كرد. زهير ابتدا امتناع كرد ولي با تشويق زنش هر دو به ياري امام شتافتند و سرانجام شهد شهادت نوشيدند.
[2] علي نمازي شاهرودي (1363 - 1293 ش)، عالم ديني، فقيه، محدث و متكلم. در شاهرود به دنيا آمد پس از فراگيري مقدمات نزد پدرش، به مشهد مهاجرت نمود و مدارج عالي سطح را نزد استادان مشهد فرا گرفت. در معارف و اخلاق از محضر ميرزا مهدي غروي اصفهاني بهره مند گشت. وي علاوه بر امامت جماعت يكي از مساجد مشهد به كار تأليف و تصنيف نيز اشتغال داشت. از آثار وي مي توان مستدرك سفينة البحار، ابواب رحمت، تاريخ فلسفه و تصوف، اركان دين، مقام قرآن و عترت در اسلام، فهرست منتهي الجمان، اثبات ولايت و آثار ديگري را نام برد.
(اثر آفرينان: زندگينامه نام آوران فرهنگي ايران از آغاز تا سال 1300 شمسي، ج 6، ص 64.).